ΜΥΡΙΣΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ

Με τόση ζέστη σήμερα, μου δημιουργήθηκε μια έντονη επιθυμία για θάλασσα και νησί...Κι επειδή δεν μπορώ να το κουνήσω ρούπι ακόμα, θα ταξιδέψω με τον πιο εύκολο, γρήγορο και οικονομικό τρόπο : ΝΟΗΤΑ. Ένα ακόμη όμορφο τραγούδι που μυρίζει καλοκαίρι και άκουσα πρόσφατα, είναι ικανό για το εισιτήριο που χρειάζομαι... 

Μια σπουδαία συνθέτις, η Ευανθία Ρεμπούτσικα, με τα νοσταλγικά ταξίδια της μουσικής της και ο  μελαγχολικός ποιητής Μιχάλης Γκανάς, συνεργάστηκαν σε ένα διαφορετικό τραγούδι που μυρίζει Ελλάδα...Ατρόμητος καραβοκύρης η φωνή της Α. Πρωτοψάλτη.

Καλή ακρόαση!

Μάτια μου σε ψηλό βουνό 

θ΄ανέβω μήπως και τα δω

 όλα τα νησιά, 

το Θιάκι και τη Τζιά.

Μάνα μου αχ την Αμοργό

και ως το Τζάντε το χλωρό,

 βήματα θεού, σαν κρίνα του γιαλού.

Αχ, έλα στη Λευκάδα,

 νύχτα με φεγγαράδα, 

να πιάσεις το φεγγάρι με συρτή. 

Αχ, και στη Σαντορίνη, 

έλα σαν το δελφίνι 

 το αίμα σου να γίνει θαλασσί.

 Μάτια μου σα μικρός θεός, 

απ΄το΄να στ΄άλλο πέλαγος

 έγια μόλα γεια, με μία δρασκελιά.

 Μάνα μου, αχ, από τη Νιο 

και μέχρι το Ιόνιο,

 βήματα θεού, σαν κρίνα του γιαλού.

 Αχ, έλα και στη Θάσο,

 στην Κρήτη και στη Σκιάθο, 

να λιώσουμε παπούτσια στο χορό.

Αχ, και στη Μυτιλήνη, 

στη Νάξο, στο Μερσίνι, 

γαρύφαλλα να στρώσω στο νερό.