Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ...

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει. 


Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι "
αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,
που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.



Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.


Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.



Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.


Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.


Pablo Neruda


Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ


 
Διαστυρωνόμαστε με πρόσωπα που δεν πρόκειται να ξαναντικρύσουμε ποτέ. Τα πρόσωπα που δεν ξέρεις σού φαίνονται όμοια, ασήμαντα. Σαν ελαφρές παραλλαγές μιας κόπιας που κατά χιλιάδες παράγει τυφλή μηχανή.

Ομως υπάρχουν και κάποιες μορφές που, όπως βιαστικά περνούν από δίπλα σου, σού υπενθυμίζουν κάτι. Κάτι αόριστα καλό, κάτι αόριστα άξιο σαλεύει μέσα σου και σε δυναμώνει. Ετσι όπως προσπερνούν, χωρίς να σού πουν ούτε μια λέξη, χωρίς να σού ρίξουν ούτε μια ματιά.
Ο Γιάννης Σπ. επιμένει πως πιο πολλά μάς φανερώνει η ατμόσφαιρα τού άλλου παρά οι κουβέντες του.

Ενας έντιμος άνθρωπος έχει πάντα πάνω του κάτι το ρωμαλέο. Οι αρετές είναι όπλα, επιβάλλονται. Και μην ακούμε εκείνους τους φουκαράδες που παρηγοριούνται διαδίδοντας πως, «ο καλός καλό δεν έχει», πως, «η τιμιότητα είναι σήμερα βλακεία» και πώς, «ένας σωστός άνθρωπος είναι από χέρι χαμένος». Αμπελοφιλοσοφίες μίζερες που δεν επηρρεάζουν τα ωραία ανθρώπινα μάτια ή τον ωραίο κρυστάλλινο άνεμο που σφυρίζει στις βουνοκορφές.

Οι άνθρωποι των ανέμων, οι άνθρωποι των ωκεανών περπατούν ανάμεσά μας στα πεζοδρόμια και γνωρίζουν καλά αυτό που πρέπει. Περπατούν κι ούτε που ακούνε τους συριγμούς και τα κουτσομπολιά που σέρνονται ένα γύρο.

Δεν ακούνε πως σήμερα δεν υπάρχει ανθρωπιά, δεν υπάρχει δίκιο και φιλότιμο. Γνωρίζουν πως όλες οι εποχές ήταν δύσκολες και πως το «άλας της γης» πάντοτε ελάχιστο ήταν.
Οι άνθρωποι των ανέμων, οι άνθρωποι των ωκεανών νοστιμίζουν τη ζωή μας όπως το αλάτι, φουσκώνουν το ψωμί μας όπως το προζύμι, ζυμώνουν το κρασί όπως η μαγιά. Σώζουν τον κόσμο όπως η προσευχή ισχνού καλόγερου που γονατιστός ξαγρυπνάει.

 Μάρω Βαμβουνάκη


πηγή: Αντίφωνο, από το ταξιδιωτικό αφήγημα «Λουλούδι της κανέλλας», εκδόσεις ¨Φιλιππότη¨

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

"45 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ"

Συγγραφέας του παρακάτω κειμένου είναι μια ηλικιωμένη σήμερα γυναίκα, πρώην δημοσιογράφος από το Κλίβελαντ του Οχάιο.Η Ρεγγίνα Μπρετ έγραψε με αφορμή τα γενέθλιά της: "Για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, έγραψα κάποτε στη στήλη μου στην εφημερίδα, τα 45 πράγματα που μου έμαθε η ζωή. Ήταν το πιο πετυχημένο άρθρο που έγραψα ποτέ". 

Ας τα δούμε αναλυτικά...

 

1. Η ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είναι ωραία.
2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρότερο βήμα.
3. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνεις χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε.
4. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε κοιτάξει η δουλειά σου. Θα σε κοιτάξουν οι φίλοι και η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι.
5. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάθε μήνα.
6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε με το να διαφωνείς.
7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ' το να κλαις μόνος.
8. Δεν πειράζει να θυμώνεις.



9. Βάζε στην άκρη για τη σύνταξή σου από τον πρώτο σου μισθό.
10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη.
11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου για να μην καταστρέφει το παρόν σου.
12. Δεν πειράζει αν σε δουν τα παιδιά σου να κλαις. Άφησέ τα να το κάνουν.
13. Μην συγκρίνεις τη ζωή σου με των άλλων. Δεν έχεις ιδέα τι νόημα μπορεί να 
έχει το δικό τους το ταξίδι.
14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς εσύ.
15. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ' ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς. Ο Θεός δεν τρεμοπαίζει τα βλέφαρά του.
16. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό.
17. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά.
18. Ό,τι δε σε σκοτώνει πράγματι σε κάνει δυνατότερο.
19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα.
20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δεχτείς ποτέ το όχι.
21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδική περίπτωση.
22. Προετοιμάσου για όλα. Και μετά ακολούθησε το ρεύμα.
23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να πάρεις σύνταξη για να φορέσεις μοβ χρώμα!
24. To πιο σημαντικό σεξουαλικό όργανο είναι το μυαλό.
25. Σε κάθε αποκαλούμενη «καταστροφή» σκέψου: «Σε 5 χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;».
26. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή.
27. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα.
28. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, δεν είναι δική σου δουλειά.
29. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο.
30. Όσο καλή ή κακή κι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει.
31. Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει.
32. Πίστευε στα θαύματα.

33. Ο Θεός σ' αγαπάει επειδή είσαι αυτός που είσαι, όχι για κάτι που έκανες ή δεν έκανες.
34. Μην παρακολουθείς τη ζωή. Βγες μπροστά και εκμεταλλεύσου την πλήρως τώρα.
35. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση: να πεθαίνεις νέος.
36. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ζωή.
37. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ό,τι αγάπησες.
38. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού.
39. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα- δίπλα, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω.
40. Η ζήλια είναι χάσιμο χρόνου. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι.
41. Τα καλύτερα έπονται.
42. Ό,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας.
43. Να ενδίδεις.
44. Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο.
45. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ.


πηγή:newsbeast 

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

ΑΡΩΜΑ - ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ

Καινούριο τραγούδι από την Ελευθερία Αρβανιτάκη.Υπέροχο, όπως όλα της.

ΑΡΩΜΑ

 
Μπαίνω στον κόσμο
αυτόν που άφησες
εσύ δεν είσαι μάτια μου
μα όλα είναι εδώ
τα βήματα που βάδισες
τα πράγματα που άγγιξες
μα πιο πολύ το άρωμα
με πνίγει στο λαιμό.

Έσπασα την κολώνια σου
έσπασα το άρωμα σου
και με τα χέρια μου αδειανά
χορεύω χορεύω στα γυαλιά σου..
Ατμός είναι τα μάτια σου
κομμάτια τα φιλιά σου
τώρα δεν έχω τίποτα
να σε θυμίζει πια...
 
Μπαίνω και ζω
αυτό που άφησες
πως έφυγες και έμεινες
και είσαι ακόμα εδώ
τα πρόσωπα που αγάπησες
τα δάκρυα που δάκρυσες
τα γέλια σου που γέλασες
εγώ τα ξενυχτώ.
 
Στίχοι:Ν.Μωραϊτης
Μουσική: Ν.Αντύπας

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

ΜΙΑ ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ "ΔΩΡΕΑ"


Μία ιδιαίτερα αξιέπαινη πρωτοβουλία ανέλαβε ηλικιωμένη γυναίκα στην περιοχή των Μεσαμπελιών, στο Ηράκλειο. Πήγε στο κτίριο του 7ου Γυμνασίου και προσφέρθηκε να πληρώσει το κολατσιό όλων των παιδιών!
Σύμφωνα με πληροφορίες, η γυναίκα προέβη στην εν λόγω κίνηση αντί μνημοσύνου για το παιδί της που έχει φύγει από τη ζωή. Η χειρονομία της, όπως ήταν φυσικό, συγκίνησε τους μαθητές, που πληροφορήθηκαν ότι μπορούσαν να πάρουν ό,τι ήθελαν από το κυλικείο (ακόμα και από τα πιο ακριβά προϊόντα) .

Εκτός, όμως, από τα παιδιά, η “δωρεά” της γυναίκας έγινε αντικείμενο συζήτησης και μεταξύ των γονέων των μαθητών.
Μάλιστα, δεν είναι λίγοι αυτοί που επεσήμαναν ότι στους σημερινούς δύσκολους καιρούς, ανάλογες κινήσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν έστω μία προσωρινή λύση στα κρούσματα ασιτίας που καταγράφονται και σε τοπικό επίπεδο, αντί να ξοδεύονται άσκοπα χιλιάδες ευρώ.

                                                                                                  πηγή:Τρελογιάννης

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ...

Το μυαλό και η καρδιά είναι δύο αντίθετα πράγματα που σπάνια συμβιβάζονται μεταξύ τους.Όποιο και να διαλέξεις, θα πληρώσεις το αντίστοιχο τίμημα των πράξεων σου. Όμως, μια ευτυχισμένη καρδιά είναι χίλιες φορές προτιμότερη από μια ζωή πνιγμένη στην ανθρώπινη λογική..

Κώστας Καρακάσης, " Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη "    

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ...

"Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα
τα συναισθήματα.Εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα, ζούσαν και η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη......
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη
ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη άρχισε να ζητάει βοήθεια. Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει:
-'Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;'
Όχι, δεν μπορώ,  απάντησε ο Πλούτος. 'Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα.
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
-Σε παρακαλώ, βοήθησέ με, είπε η Αγάπη.
-Δεν μπορώ να σε βοηθήσω, Αγάπη.. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου, της απάντησε η Αλαζονεία.

H
Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από
αυτή βοήθεια.
-Λύπη, άφησέ με να έρθω μαζί σου.
Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου, είπε ηΛύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη, αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία. Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:
-Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου! Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στη στεριά, ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη, γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε,
ρώτησε τη Γνώση:
-Γνώση, ποιος με βοήθησε;
Χρόνος της απάντησε η Γνώση.
Χρόνος; ρώτησε η Αγάπη. Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:
 
Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη."
Μάνος Χατζιδάκις- Το νησί

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ-ΧΑΙΝΗΔΕΣ


Ένα εξαιρετικό τραγούδι που με συγκίνησε απ την πρώτη στιγμή, με αρώματα, εικόνες και  μελωδία που σε ταξιδεύουν...
Βαθιά μελαγχολικό (πάντα μ αρέσουν αυτά, πρέπει να το κοιτάξω!), γλυκό,πανέμορφο!


Μα πώς γίνεται και πάντα τα σημαντικότερα πράγματα να κρύβονται σε απλές στιγμές;
 

Από μικρή τής άρεσε, μες στην κουζίνα μόνη
τις ώρες να σκοτώνει
με τη μαγειρική,
και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της
και δίναν στο φαΐ της
μια γεύση μαγική.

Κύμινο, μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι,

ποτέ δεν είχε ταίρι
ν' αλλάξει μιαν ευχή,
να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση,
να γίνονταν η πλάση
ξανά απ' την αρχή.

Ψιλοκομμένος μαϊντανός, και σκόρδο μια σκελίδα,

να 'φεγγε μιαν ελπίδα
στα μάτια τα μελιά,
και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι,
να 'νιωθε ένα χάδι
μια μέρα στα μαλλιά.

Μια νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της,

που 'κανε το φευγιό της
να μοιάζει με γιορτή,
τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα,
ολόιδια με κείνα
που είχε ονειρευτεί.

Πόσες καρδιές που γίνανε αναλαμπή κι αθάλη,

μας κάμανε μεγάλη
κάποια μικρή στιγμή,
κι αθόρυβα διαβήκανε απ' της ζωής την άκρη,
χωρίς ν' αφήσει δάκρυ
σε μάγουλο γραμμή.

Στίχοι: Δ. Αποστολάκης
Μουσική: Δ.Ζαχαριουδάκης & Γ.Μανωλάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χαϊνηδες

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

ΠΑΓΚΑΚΙ, ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ

    φωτό: dpgr

Παγκάκια.Πάντα με συγκινούν χωρίς να ξέρω ακριβώς γιατί.Είναι ο συμβολισμός τους ίσως που με μαγεύει και η αμφισημία που τα διέπει.Είναι ταυτόχρονα μοναχικά και συλλογικά. Όποιος κάθεται σ΄ αυτά μπορεί να γίνει το σημείο επικέντρωσης της προσοχής, αλλά μπορεί να περάσει και απαρατήρητος.Ενώ αποπνέουν μια δραματικότητα και μια βαθιά θλίψη, την ίδια ώρα δημιουργούν μια αίσθηση απέραντης γαλήνης και ηρεμίας...

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΠΟΛ/ΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΙΝΕΖΩΝ



Ένας διαφορετικός τρόπος για τον πολλαπλασιασμό που ίσως είναι πιο αποτελεσματικός σε μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες στα μαθηματικά.