ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ

Τα Επτάνησα είχαν ανέκαθεν πολιτισμό. Δεδομένης της κρίσης όμως και της γενικότερης στασιμότητας σε όλους τους τομείς, δεν περίμενα πως θα μου δινόταν η ευκαιρία να παρακολουθήσω μια αξιόλογη και πολύ προσεγμένη μουσικοχορευτική εκδήλωση στο Αργοστόλι με αφορμή τα 90χρονα της Μικρασιατικής καταστροφής.

Η αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη, προσεγμένο σκηνικό, άρτια απόδοση των χορών, ζωντανή μουσική με καλλίφωνη τραγουδίστρια, εντυπωσιακές φορεσιές...Αν σε όλα αυτά προσθέσεις το κέφι, τη ζεστασιά και το μεράκι των χορευτών, τι άλλο να ζητήσεις για να περάσεις όμορφα μια Παρασκευή βράδυ χωρίς μάλιστα να το έχεις προγραμματίσει;; 

(Μακάρι να συνεχίσουν να γίνονται κι αλλού τέτοιου είδους εκδηλώσεις γιατί τις έχουμε όλοι ανάγκη!)

Αν συνοδειά μου κλαίει με σαϊτιές ένα βιολί

και δάκρυα το σαντούρι ως εραστής το ανέφικτου

μέσα μου απόμεινε, θαρρείς, σαν ένα όνειρο γλυκό 

το είδωλο της Σμύρνης.

                                                       Ν. Μπατσικανής

(Από το πρόγραμμα της εκδήλωσης)

Αγαπημένος Σταμάτης Σπανουδάκης σε ένα μοναδικό (κατά την άποψή μου, πάντα) τραγούδι για τη Σμύρνη.

Να μουνα για λίγο εκεί, να σε κοιτάξω ξανά
Σμύρνη κόρη μου γλυκιά, να σ αγκαλιάσω
πού ναι τώρα τα παιδιά σου
κλείσαν όλες οι πληγές
σβήσαν άραγε οι φωτιές που σε πληγώναν

Να μουνα για λίγο εκεί, να δω Βουρλά κι Αιβαλί
Σμύρνη κόρη μου γλυκιά, να θυμηθούμε
πρόσωπα πού ζουν ακόμα
κι άλλα που έχουν πια χαθεί
κι είναι ή ψυχή τους πάντοτε, μαζί σου

Εκεί, δικά σου είν ακόμα
ουρανός και χώμα
θάλασσα, στεριά
κι εδώ, γη που δεν πατιέσαι
φυλή που δεν νικιέσαι
Ελλάδα μου είσαι εσύ

Να μουνα για λίγο εκεί, για να ακούσω ξανά
Σμύρνη κόρη μου γλυκιά, τις μουσικές σου
να ναι οι καρδιές κιθάρες
να ναι οι ψυχές βιολιά
κι άγγελοι να τραγουδάνε τούς καημούς σου

Να μουνα για λίγο εκεί, για να σου δείξω όλ αυτά
Σμύρνη κόρη μου γλυκιά, που ναι δικά σου
γέμισε ή γη τραγούδια
έγινε ή νύχτα φως
κι όσα χάθηκαν εκεί εδώ ανθίσαν