Όταν
ήταν νέος ο Νασρεντίν, φύτεψε έναν κήπο με λουλούδια. Aνάμεσα στα
λουλούδια όμως, βγήκαν στον κήπο και άγρια ραδίκια. Θέλοντας να
απαλλαγεί από αυτά ο Νασρεντίν, ζήτησε τις συμβουλές άλλων κηπουρών από
κοντινά και μακρινά μέρη, αλλά καμιά γνώμη δεν έφερε αποτελέσματα.
Τελικά ο νέος άνδρας ταξίδεψε μέχρι το παλάτι του Σεΐχη για να ζητήσει τη συμβουλή του σοφού κηπουρού του βασιλιά. Δυστυχώς όμως, είχε ήδη δοκιμάσει όλους τους τρόπους που του σύστησε και αυτός ο κηπουρός. Έμειναν και οι δύο σιωπηλοί για πολλή ώρα μαζί.
Τελικά, ο κηπουρός του βασιλιά κοίταξε τον Νασρεντίν και του είπε:
Τελικά ο νέος άνδρας ταξίδεψε μέχρι το παλάτι του Σεΐχη για να ζητήσει τη συμβουλή του σοφού κηπουρού του βασιλιά. Δυστυχώς όμως, είχε ήδη δοκιμάσει όλους τους τρόπους που του σύστησε και αυτός ο κηπουρός. Έμειναν και οι δύο σιωπηλοί για πολλή ώρα μαζί.
Τελικά, ο κηπουρός του βασιλιά κοίταξε τον Νασρεντίν και του είπε:
«Λοιπόν … τότε, το μόνο πράγμα που σου προτείνω είναι να μάθεις να τα αγαπάς».
Έτσι είναι Αναστασία μου....άν δεν μπορούμε ν`αλλάξουμε την πραγματικότητα...άς αλλάξουμε το μάτι που την βλέπει....και τότε ίσως και να την αγαπήσουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Θυμίζει τη ρήση που λέει να αγαπάς τον εχθρό σου πιο πολύ απ τον φίλο σου...και κάπως έτσι, όλα θα ήταν πιο εύκολα και πιο ανθρώπινα.
ΑπάντησηΔιαγραφή