"ΜΑ, ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ;"

Σε όλους μας έχει συμβεί. Ακούμε ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο και μας μένει η μελωδία για ώρες ή και μέρες μετά, σιγοτραγουδώντας το παντού.Πόσο μάλλον όταν ο στίχος συνάδει ποιοτικά με τη μελωδία...

"...να βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε"  ο στίχος που κρατάμε και που έρχεται να "δέσει" με μια κοινωνία και με ανθρώπους που -για δικούς του λόγους ο καθένας  - έχουν λυγίσει και χρειάζονται ανάσες ελπίδας.

Παγώνουν κάθε βράδυ οι καρδιές
κάτω απ'αυτό το φώς
Πιστεύουμε σε ψεύτικες φωνές
που ακούγονται αλλιώς

Παγώνουν κάθε βράδυ οι καρδιές
στης πόλης τον αχό
Κι άμα θέλεις να σ'ακούσω βγές
να φύγουμε απο'δώ.

Μα πού να πάμε
που ΄χει αρχίσει να νυχτώνει και φοβάμαι
που να πάμε
Μα πού να πάμε
εδώ και χρόνια έχω παγώσει και λυπάμαι
που να πάμε

Μα που να πάμε
που τον ορίζοντα έχουν κλέισει και χτυπάνε
που να πάμε
Μα πού να πάμε
οι ανθρώποι δίπλα δεν αντέχουν και λυγάνε
πού να πάμε

Καίγονται στις μεγάλες διαδρομές
τα δανεικά φτερά
χιλιάδες πληρωμένες αγκαλιές
δε βγάζουν πουθενα

Καίγονται τα βράδια οι καρδιές
στους δρόμους του χαμού
κι άμα θέλεις να σ'ακούσω βγές
να φύγουμε γι'αλλού.

Μα πού να πάμε
που ΄χει αρχίσει να νυχτώνει και φοβάμαι
που να πάμε
Μα πού να πάμε
εδώ και χρόνια έχω παγώσει και λυπάμαι
που να πάμε

Μα πού να πάμε
από παντού μας έχουν ζώσει και χτυπάνε
πού να πάμε
Μα πού να πάμε
να βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε
πού να πάμε

Μα πού να πάμε
που τον ορίζοντα έχουν κλείσει και χτυπάνε
που να πάμε
Μα πού να πάμε
αφού ακόμα είμαστε εδώ και πολεμάμε

πού να πάμε