Α΄ Χαιρετισμοί σήμερα.Ένα ακόμα πνευματικό ταξίδι ξεκινά - για όσους, φυσικά, επιθυμούν να το αρχίσουν.Στόχος είναι να "μαλακώσουν " οι καρδιές, να υπερβούμε το εγώ και να συν-χωρέσουμε τον άλλο, προκειμένου όχι μόνο να φτάσουμε στον προορισμό του ταξιδιού, αλλά και να νιώσουμε τι σημαίνει. Το Πάσχα έρχεται.Αγάπη.
Η Μαριλία λέει «όχι δασκαλιές στη δασκάλα», αλλά εγώ, για μια μόνο φορά, θα κάνω ανυπακοή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, οι «Χαιρετισμοί» δεν είναι η αρχή αλλά μια στάση του «ταξιδιού», που αρχίζει την Καθαρά Δευτέρα, ή, αν θες να το τεντώσουμε, με τη βάφτισή μας.
Όσο για το «μαλάκωμα της καρδιάς», το βλέπω δύσκολη υπόθεση.
Αλλά εσείς οι γυναίκες τα καταφέρνεται καλύτερα στον τομέα αυτόν.
Μεγάλη συζήτηση θα ανοίξουμε τώρα..Θα περιοριστώ μόνο στα εξής (αν και θα ήθελα να σχολιάσω κι άλλα απ τα λεγόμενά σου):Θεωρώ σοφότερο και σωστότερο για μένα να λογαριάζω αυτές τις 50 μέρες ένα ουσιώδες ταξίδι-διάλειμμα απ την καθημερινότητα που μου δίνει την ευκαιρία για ενδοσκοπήσεις.Γιατί αυτό είναι που του προσδίδει μεγαλύτερη αξία:η σύντομη διάρκεια.Το συνεχές χάνει την αξία του γιατί είναι δύσκολο στην εφαρμογή.Είμαι απ αυτούς που πιστεύουν πως "οι νότες δεν είναι τίποτα.Οι παύσεις ανάμεσά τους είναι αυτό που κατά βάθος θες ν΄ακούς."
ΔιαγραφήΚι επειδή πολύ το φιλοσοφήσαμε, εγώ θα σεβαστώ την άποψη της Μαριλιας και θα δείξω υπακοή...(Εχω ένα θέμα με τα ορθογραφικά, άλλο πράμα!!!)
:-)