Η ΤΡΥΠΑ

Σηκώνομαι το πρωί.

Βγαίνω από το σπίτι μου.
Υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Δεν τη βλέπω
και πέφτω μέσα.

Την επόμενη μέρα
βγαίνω από το σπίτι μου,
ξεχνάω ότι υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο
και ξαναπέφτω μέσα.

Την τρίτη μέρα
βγαίνω απ΄ το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ
ότι υπάρχει μια τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Ωστόσο,
δεν το θυμάμαι
και πέφτω μέσα.

Την τέταρτη μέρα
βγαίνω απ΄ το σπίτι μου προσπαθώντας να θυμηθώ
την τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Τη θυμάμαι και,
παρόλα αυτά,
δεν τη βλέπω και πέφτω μέσα.

Την πέμπτη μέρα
βγαίνω απ΄ το σπίτι μου.
Θυμάμαι ότι πρέπει να έχω στο νου μου
την τρύπα στο πεζοδρόμιο
και περπατάω κοιτάζοντας κάτω.Την βλέπω και,
παρόλο που τη βλέπω,
πέφτω μέσα.

Την έκτη μέρα
βγαίνω απ΄ το σπίτι μου.
Θυμάμαι την τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Πηγαίνω ψάχνοντάς την με τα μάτια μου.
Την βλέπω,
προσπαθώ να πηδήξω από πάνω,
αλλά πέφτω μέσα.

Την έβδομη μέρα
βγαίνω απ΄ το σπίτι μου.
Βλέπω την τρύπα.
Παίρνω φόρα,
πηδάω,
φτάνω με την άκρη των ποδιών μου
ως την άλλη μεριά,
αλλά όχι αρκετά μακριά και πέφτω μέσα.

Την όγδοη μέρα,
βγαίνω απ΄ το σπίτ ι μου,
βλέπω την τρύπα,
παίρνω φόρα,
πηδάω,
φτάνω στην άλλη άκρη!
Αισθάνομαι τόσο υπερήφανος που τα κατάφερα
που χοροπηδάω από τη χαρά μου…
Και, έτσι όπως χοροπηδάω,
ξαναπέφτω μέσα.

Την ένατη μερα,
βγαίνω απ΄ το σπίτι μου,
βλέπω την τρύπα,
παίρνω φόρα,
πηδάω
και συνεχίζω το δρόμο μου.

Τη δέκατη μέρα,
σήμερα μόλις,
συνειδητοποιώ
ότι είναι πιο βολικό    να περπατάω…
στο απέναντι πεζοδρόμιο.

Χόρχε Μπουκάι, Ιστορίες να σκεφτείς

Εκδ.  Opera

ΟΤΑΝ Ο ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ ΚΟΚΚΙΝΙΣΕ ΑΠΟ ΝΤΡΟΠΗ

 Σε ένα σημείο της παραλιακής, στο παρκάκι ακριβώς απέναντι από τον άγιο Ανδρέα, δεν το ήξερα ότι υπήρχε αυτή η προτομή του Θερβάντες. 

 

Δεν με εξέπληξε όμως τόσο αυτό, όσο εκείνο που ανακάλυψα πλησιάζοντάς το. Παρατηρήστε προσεκτικά από τη μέση της επιγραφής και κάτω. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται απλά ....ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!! Ένας αλλοπρόσαλλος κώδικας επικοινωνίας μόλις ανακαλύφθηκε : είναι Greeklish που όμως διατηρούν την ιστορική ορθογραφία των ελληνικών και μάλιστα προσθέτουν και δικά τους γράμματα εκεί που δεν υπάρχουν (polemhesan, dhemou)!!

 

  

 Είναι ντροπή και αίσχος να κατακρεουργείται έτσι η ελληνική γλώσσα! Και μάλιστα από φορείς του κράτους που, κανονικά, αρμοδιότητά τους θα ήταν να προάγουν τον ελληνικό πολιτισμό.

Προσπαθώ να καταλάβω σε ποιους απευθύνεται περισσότερο αυτός ο τρόπος γραφής και άκρη δε βγάζω..Ούτε τους Έλληνες, αφού κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν στα ελληνικά η επιγραφή, αλλά ούτε και τους ξένους, αφού δεν καταλαβαίνουν τι γράφει...

Ντροπή...Πραγματικά, ντροπή!

ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ....ΒΛΑΚΕΣ!

Με αργά βήματα ο ανθρώπινος εγκέφαλος ρέπει προς τη βλακεία και αυτό γιατί η τεχνολογία και η πρόοδος του ανθρώπινου πολιτισμού μας εφησυχάζει με αποτέλεσμα οι νοητικές ικανότητες μας να πέφτουν. Αυτό γίνεται αργά αλλά σταθερά. Η έρευνα από το πανεπιστήμιο Στάνφορντ που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό γενετικής “Trends in Genetics”, αναφέρει μάλιστα ότι είμαστε λιγότερο έξυπνοι σε σχέση με τους αρχαίους και πλέον υπάρχει μια πτωτική τάση των νοητικών μας ικανοτήτων.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ο άνθρωπος έφτασε στο ανώτερο νοητικό του επίπεδο πριν από 2.000 – 6.000 χρόνια. Από τότε και μετά, σταδιακά, οι νοητικές του ικανότητες φθίνουν. Και αυτό όπως είπαμε οφείλεται στις ευκολίες που μας παρέχει η τεχνολογία. Ο υπεύθυνος καθηγητής της έρευνας δρ, Τζέραλντ Κράμπτρι (καθηγητής αναπτυξιακής βιολογίας), υποστηρίζει μάλιστα ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι, αναγκαστικά ήταν εξυπνότεροι (και μετέφεραν τα γονίδια τους στις επόμενες γενεές) διότι έπρεπε να επιβιώσουν να μάθουν να κυνηγούν, να προστατεύονται κτλ κτλ…

Σήμερα όμως οι λόγοι αυτοί δεν συντρέχουν και η εξυπνάδα αυτή που μας διέκρινε σιγά σιγά χάνεται. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αρχίζουν και εμφανίζονται μεταλλάξεις στα (5.000) γονίδια που επηρεάζουν τη νοημοσύνη με αποτέλεσμα να μην γεννιόμαστε με το μυαλό των προγόνων μας. Μάλιστα η αρχή της πτώσης της νόησης και η αυγή της… βλακείας σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας έγινε όταν ο άνθρωπος σταμάτησε να κυνηγά και ασχολήθηκε με τη γεωργία.

 

Ο ίδιος μάλιστα δεν διστάζει να στοιχηματίσει πως: “αν ένας μέσος πολίτης της αρχαίας Αθήνας εμφανιζόταν ξαφνικά ανάμεσά μας, το μυαλό του θα ξεχώριζε και θα τον θεωρούσαμε ιδιοφυΐα, αφού θα είχε πολύ καλή μνήμη, μια ευρεία γκάμα ιδεών και μια ξεκάθαρη άποψη για τα σημαντικά ζητήματα σε σχέση με τον άνθρωπο του 2012”

Ο ίδιος προσδιόρισε κιόλας πότε θα γίνει η επόμενη πτώση της νοητικής μας ικανότητας. Σε 120 γενιές ή σε 3.000 χρόνια τα γονίδια της νόησης θα υποστούν άλλες 2 μεταλλάξεις και θα κυλήσουμε περισσότερο στην βλακεία. Πάντως διάφοροι άλλοι επιστήμονες μετά τη δημοσίευση αντιτάσσουν πως πρόκειται μόνο για υποθέσεις με ελάχιστα στοιχεία και δεδομένα και δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί.

πηγή

ΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΓΛΑΡΟΣ

Είναι μερικά βιβλία που όταν τα διαβάζεις σε διαφορετική ηλικία στη ζωή σου, σου μιλούν και διαφορετικά. Ένα τέτοιο είναι ο γλάρος Ιωνάθαν (Λίβινγκστον,  μιας και έχει και επίθετο). Το πρωτοδιάβασα πριν 5 χρόνια και μου φάνηκε περισσότερο σαν παραμύθι -αν και κάτι "έπιανα" από τα αλληγορικά του μηνύματα.Τώρα που το ξαναδιάβασα, μόνο παραμύθι δε μου φάνηκε. Κάνοντας μια αποτίμηση όλων αυτών που μας κρατάνε μακριά από όσα μας ελευθερώνουν, το καθιστά δραματικά επίκαιρο.

Περιγράφει την ιστορία ενός ξεχωριστού γλάρου, του οποίου η αγάπη να πετά, τον οδηγεί στην αναζήτηση του απόλυτου. Μέσω της πτήσης που λατρεύει καταφέρνει να φτάσει ολοένα και πιο ψηλά, αλλά ταυτόχρονα και πιο βαθιά μέσα του. Και όταν θελήσει να μοιραστεί τις γνώσεις του με τους άλλους γλάρους, το σμήνος τον περιφρονεί. Βρίσκεται εξόριστος, μα πιστός στον εαυτό του. Δεν το βάζει κάτω και ξεκινά μόνος για το μεγάλο του ταξίδι κόντρα σε όλους.

Μια ιστορία που μας υπενθυμίζει αυτό που ξέρουμε, αλλά δύσκολα πραγματοποιούμε: πως πρέπει να ακολουθούμε την εσωτερική φωνή μας, ακόμα κι αν χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε σύσσωμο το κατεστημένο.Πως υπάρχουν κι άλλα πράγματα εκτός από το επιφανειακό και ανούσιο φαίνεσθαι που αξίζει να πάμε ένα βήμα παραπέρα και να τα ψάξουμε.

Μοσχοβολά ελπίδα, πίστη, αισιοδοξία.

(Να σημειωθεί πως απορρίφθηκε από εκδοτικούς οίκους 18 φορές πριν τελικά εκδοθεί.)

ΥΓ: Ελπίζω να σας έπεισα να το διαβάσετε.Αξίζει τον κόπο.